Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Φόρος τιμής σε Φλωράκη, Δεμένεγα και στα παλικάρια τους ...


H πολιτεία απέτισε σήμερα τον ελάχιστο φόρο τιμής στα αδικοχαμένα παλληκάρια του Στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη και των αξιωματικών που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος, κατά την πτώση του ελικοπτέρου της Εθνικής Φρουράς στις 10 Ιουλίου 2002.
Στον επιμνημόσυνο λόγο του, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά, στα Κούκλια της Πάφου, ο Υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος είπε πως “στη συνείδησή μας, είναι όλοι τους σύγχρονοι εθνικοί ήρωες, είναι οι δικοί μας ήρωες που αψήφησαν τον κίνδυνο και έπεσαν στο πεδίο της τιμής, θυσιάστηκαν στο βωμό του καθήκοντος”.
Το μνημόσυνο τελέστηκε προϊσταμένου του Επισκόπου Αρσινόης κ. Νεκτάριου στην παρουσία εκπροσώπων της Πολιτείας, της Βουλής, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συγγενών με αφορμή την συμπλήρωση δεκατεσσάρων χρόνων φέτος από τη συντριβή του μοιραίου ελικοπτέρου Βell-206 της Εθνικής Φρουράς, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του Αρχηγού ΓΕΕΦ Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, του Διοικητή της Αεροπορίας Ταξίαρχου Στυλιανού Δεμένεγα, του Σμηναγού Πάρη Αθανασιάδη, του Υποπλοίαρχου Νικόλαου Γεωργίου και του Υποσμηναγού Μιχάλη Σιακαλλή.
“Ο Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής της Αεροπορίας Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμένεγας, ο Σμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, ο Υποπλοίαρχος Νικόλαος Γεωργίου και ο Υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής, ό,τι είχαν να δώσουν στην πατρίδα το έδωσαν και με το παραπάνω. Την ίδια τους τη ζωή, για μια Κύπρο αξιοπρεπή και ελεύθερη” είπε ο Υπουργός Εσωτερικών.
Από ένα περίεργο παιγνίδι της μοίρας, είπε ο κ. Χάσικος, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, εκείνο το πρωινό της 10ης Ιουλίου 2002, αντί να ξημερώσει το φως διήλθε το σκοτάδι, σκορπώντας θλίψη και πόνο στις ψυχές και τις καρδιές μας.
Το ιστορικό
Αναφερόμενος στο ιστορικό, ο κ. Χάσικος, ο οποίος τότε ήταν Υπουργός Άμυνας, είπε πως το μοιραίο ελικόπτερο απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμειας με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Πάφου, για την παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Ε. Φλωράκη.
Το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν κατέπεσε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στις 4.20 π.μ. της 11ης Ιουλίου 2002, περίπου δύο χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συμπαρασύροντας στο θάνατο τον Αρχηγό και τους αξιωματικούς που τον συνόδευαν σε αυτή την τελευταία πτήση της στρατιωτικής τους σταδιοδρομίας και της ζωής τους, συγκλονίζοντας τον απανταχού Ελληνισμό.
Θυσιάστηκαν, εργαζόμενοι για την ελευθερία της ιδιαίτερης μας πατρίδας, ανέφερε ο Υπουργός Εσωτερικών, “αφήνοντας ορφανές τις οικογένειες τους και σε βαθύ πένθος όλους εμάς, οι οποίοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε αυτόν τον ιερό χώρο λατρείας, στο 14ο ετήσιο μνημόσυνό τους, για να υποκλιθούμε με σεβασμό στη μνήμη τους και να τους πούμε πως αναγνωρίζουμε την άδολη προσφορά τους προς την πατρίδα”.
Μια προσφορά -όπως είπε- “για την οποίαν έγιναν θυσία και ολοκαύτωμα, πέφτοντας ηρωικά στο πεδίο της τιμής, εν ώρα καθήκοντος. Συνεπείς και αφοσιωμένοι στο καθήκον, αποδείχθηκαν, με το έργο και το τραγικό τους τέλος, Αξιωματικοί των πράξεων και όχι των μεγαλόστομων και κενών λόγων, επιτελώντας παραγωγικά και αθόρυβα τη δύσκολη αποστολή τους. Με την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους, το παραδειγματικό ήθος και την εντιμότητά τους αποτέλεσαν υπόδειγμα αυταπάρνησης, φιλοπατρίας και ηρωισμού”.
Ο κ. Χάσικος ανέφερε πως αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η παρουσία του εκλιπόντος Ευάγγελου Φλωράκη στην ηγεσία της Εθνικής Φρουράς, αποτέλεσε κινητήριο δύναμη για την αποτελεσματικότερη αναδιοργάνωση και την περαιτέρω ενίσχυσή της, σε καιρούς χαλεπούς.
Ευτυχήσαμε, είπε, “για δύο χρόνια να τον έχουμε Αρχηγό ΓΕΕΦ. Στρατιωτικός από έρωτα προς την πατρίδα, μας τίμησε ιδιαίτερα με τη φιλία του και την προσφορά του. Άνδρας με καθάριο χαρακτήρα, έντονη και χαρισματική προσωπικότητα, έχει αφήσει πίσω του έργο στέρεο και περίλαμπρο, απότοκο της αφοσίωσής του στην υπηρεσία αυτής της εσχατιάς του Ελληνισμού. Με τις πράξεις και το παράδειγμά του, καταξίωσε τη θέση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς”.
Ο Ευάγγελος Φλωράκης, είπε ο κ. Χάσικος, ήταν πανταχού ‘παρών’, σε όλες τις φάσεις και εκφάνσεις όλων ανεξαίρετα των δραστηριοτήτων της Εθνικής Φρουράς, συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις ασκήσεις της, επίγειες και αεροναυτικές.
Απολάμβανε της εμπιστοσύνης όλου του στρατεύματος και του λαού. Με το υψηλό αίσθημα ευθύνης που τον διέκρινε, με το όραμα της απελευθέρωσης της κατεχόμενης πατρίδας στην ψυχή του, έπεσε επί των επάλξεων, στο βωμό του καθήκοντος, μαζί με τους υπόλοιπους αλησμόνητους συνεργάτες του.
Ο Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμένεγας, συνέχισε, μόλις συμπλήρωνε ένα χρόνο υπηρεσίας στην Κύπρο. Έμπειρος πιλότος μαχητικών αεροσκαφών ανάλωσε τη μέχρι τότε καριέρα του, υπερασπιζόμενος από αέρος την ελευθερία και ελληνικότητα του Αιγαίου. Στον ένα χρόνο που υπηρέτησε στην Κύπρο εργάστηκε άοκνα και συστηματικά για την αναβάθμιση της Αεροπορίας της Εθνικής Φρουράς, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του.
Παρά το μικρό χρονικό διάστημα της παραμονής του στην Κύπρο πέτυχε και αυτός να κερδίσει το σεβασμό, την εμπιστοσύνη, και την εκτίμηση των υφισταμένων του και τη φιλία όλων όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του.
Αναφερόμενος στον Επισμηναγό Πάρη Αθανασιάδη, είπε πως όλοι όσοι τον γνώρισαν σε ένα πράγμα θα συμφωνήσουν:
Εκτός από άριστος και πολύτιμος συνεργάτης υπήρξε Αξιωματικός με δυναμισμό και τόλμη. Εκτελούσε με πάθος και υποδειγματικά κάθε αποστολή που του ανατίθετο, έμπρακτη απόδειξη της εγρήγορσης και του θάρρους που τον χαρακτήριζαν. Πέραν της εκτίμησης που κέρδισε με τον επαγγελματισμό του, ο Πάρης ήταν αγαπητός και ως άνθρωπος για το ήθος του και για τον αδαμάντινο και σταθερό χαρακτήρα του.
Ο Πλωτάρχης Νικόλας Γεωργίου, ο Υπασπιστής του Αρχηγού Φλωράκη, πρόσθεσε ο Υπουργός Εσωτερικών, συνδύαζε τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη, με την ανιδιοτελή διάθεση για προσφορά στην πατρίδα. Οι χαμηλοί τόνοι που διατηρούσε, ο ήρεμος χαρακτήρας και η πραότητα, αποτελούσαν – όπως είπε- τα κύρια γνωρίσματά του. Το πρωί της 10ης Ιουλίου 2002 έφυγε μαζί με τον Αρχηγό του.
Παρέμεινε στο πλευρό του, μέχρι το τέλος όπως έκανε πάντα. Αρχηγός και Υπασπιστής, βρέθηκαν εκεί, αντάμα να μοιράζονται την ίδια μοίρα, πιστοί στον όρκο τους, σύμβολα αγωνιστικότητας και ακούραστης προσήλωσης στην πατρίδα.
Τον τραγικό κατάλογο των μαρτύρων ολοκληρώνει ο Σμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. Ύστατος αλλά όχι τελευταίος, είπε ο κ. Χάσικος, προσθέτοντας πως η μόνη διαφορά του είναι ότι θα παραμείνει για πάντα ο νεαρότερος των 5.
Όσοι γνώρισαν τον Μιχάλη και συνυπηρέτησαν μαζί του, ανέφερε, μιλούν για ένα άνθρωπο γεμάτο ευγένεια, ο οποίος διακρινόταν για τη φιλοτιμία και την ηρεμία της σκέψης του.
Από τη θέση του συγκυβερνήτη ακολούθησε σε εκείνη την τραγική πτήση τον Κυβερνήτη του Πάρη Αθανασιάδη, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, πιστός στο καθήκον και στον όρκο προς την πατρίδα.
Η φωτεινή παρουσία του Ευάγγελου Φλωράκη και των υπόλοιπων νεκρών συνεργατών του, του Στυλιανού Δεμέναγα, του Νικόλαου Γεωργίου, του Πάρη Αθανασιάδη και του Μιχάλη Σιακαλλή, στις τάξεις της Κυπριακής Εθνοφρουράς, κόσμησε και λάμπρυνε την πιο πρόσφατη στρατιωτική μας Ιστορία είπε, σημειώνοντας πως ιδιαίτερα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διάγουμε, τα πέντε παλληκάρια αποτελούν ένα ξεχωριστό παράδειγμα φιλοπατρίας το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε και να ακολουθούμε.
Μετά το πέρας του μνημοσύνου ακολούθησε τρισάγιο στο Μνημείο των πέντε παλληκαριών, στο χώρο συντριβής του ελικοπτέρου.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου