Νετανιάου προς Ερντογάν: «Αισθάνεσαι τυχερός Αλήτη;» !...

Cohen.gr Τρίτη 5.7.2016
 Δημήτρης Τζώρας * 

Do you feel lucky punk? Η φράση αυτή του Κλιντ Ίστουγντ, συμπυκνώνει το δόγμα των Υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών του Ισραηλινού κράτους. Όποιος το έχει ξεχάσει ή όποιος δεν το έχει καταλάβει ακόμη, τότε θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να κοιτάζει την κάνη του Magnum που σημαδεύει το κεφάλι του. Από τον Μπεν Γκουριόν μέχρι τον Bibi, to το δόγμα παραμένει αναλλοίωτο. Ειδικά με τον Bibi, έχει πολιτικά εκσυγχρονιστεί και αναβαθμιστεί σε τέτοιο βαθμό, που κάποτε η ιστορία θα του το αναγνωρίσει και θα τον ανεβάσει στο ίδιο βάθρο, με αυτό του ιδρυτή του Ισραηλινού Κράτους.

Η πρόσφατη επαναπροσέγγιση Τουρκίας –Ισραήλ, δεν συνιστά μία πραγματική και ειλικρινή αναθέρμανση και εμβάθυνση των σχέσεών τους, αλλά ένα διάλλειμα μέχρι τον επόμενο γύρο. Μία γόνιμη εκεχειρία μεταξύ της Μοσσάντ και της ΜΙΤ, για να μην αναλώνονται σε ακραία ενεργοβόρες καταστάσεις. Πολιτική σύνθεση δύο κρατών και δύο λαών, δεν είναι πάντως, σε καμία περίπτωση! 

Ο Πρόεδρος Ερντογάν, με τις οδηγίες του Νταβούτογλου, έβαλε την χώρα του ανάμεσα στην μέγγενη της Ρωσίας και του Ισραήλ και πριν αυτή η μέγγενη κλείσει και τον συνθλίψει, έκανε την μεγάλη οπισθοχώρηση. Ο Ερντογάν, στο γεωπολιτικό ερώτημα του Νετανιάου, «εάν αισθάνεται τυχερός», απάντησε «όχι» και αυτό έχει μεγάλη σημασία για εμάς.

Τα οφέλη για την χώρα μας είναι σημαντικά, ύστερα απ’ αυτή την εξέλιξη, εάν παίξουμε τα χαρτιά μας σωστά. Μία εγκλωβισμένη από Βορρά και Νότο Τουρκία, μία Τουρκία «εξημερωμένη» και στο κλουβί της, μας βοηθά να κερδίσουμε χρόνο, ώστε να καταφέρουμε να σταθεροποιήσουμε την οικονομία μας και να συγκροτήσουμε από το μηδέν ένα νέο πολιτικό σύστημα. Επίσης, μπορούμε διά του Ισραήλ, να την έχουμε σε επιτήρηση στα Βαλκάνια, που βρίσκονται ένα βήμα πριν από την γενική ανάφλεξη.

Χρειαζόμαστε χρόνο. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε την Τουρκία εξοπλιστικά αυτή την στιγμή, ούτε έχουμε το διπλωματικό και οικονομικό κύρος να εισακουστεί η άποψή μας στο διεθνές στερέωμα, πόσο μάλλον να την επιβάλουμε.

Είναι προς το συμφέρον μας να έχουμε διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία στις «θερμές» μέρες διά του Ισραήλ, παρά αυτή την δουλειά να την αναλάβουν η Άγκελα Μέρκελ ή η Χίλαρι Κλίντον. Επί Μπιλ Κλίντον συνέβησαν τα Ίμια και «γκριζάρισε» το μισό Αιγαίο! Γιατί, εάν μετά από τα δεινά που του έχουν φορτώσει του Ελληνικού λαού, εξακολουθεί να έχει εμπιστοσύνη στους Γερμανούς ή στους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ, τότε είναι άξιος της μοίρας του!!!

Αυτή την στιγμή, δεν υπάρχει πιο φιλέλληνας ηγέτης στην περιοχή μας από τον Πρωθυπουργό Νετανιάου. Εάν κάποιος έχει δώσει μάχες υπέρ της Κύπρου και της Ελλάδος σε όλα τα επίπεδα, αυτός είναι ο Bibi. Η Πρεσβεία στην Αθήνα και ειδικά η επικεφαλής διπλωμάτης, κυρία Ιρίτ Μπεν – Άμπα, δίνει μεγάλη μάχη με όσα όπλα διαθέτει για να βοηθήσει την ελληνική κοινωνία να ανακάμψει οικονομικά και να απαλύνει από την φτώχεια τον Ελληνικό λαό. Της είμαστε ευγνώμονες. 

Καλό είναι, να έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στην Ισραηλινή ηγεσία και ας κοιτάξουμε να μην βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Ούτε να ακούμε, χωρίς να διερευνήσουμε τα κίνητρα του κάθε τυχάρπαστου και άσχετου που βιάζεται να προσδώσει «ανθελληνική» χροιά, στην εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. 

Το Ελληνικό πολιτικό-επιχειρηματικό σύστημα θα πρέπει να σταματήσει να εξερευνά καθημερινά τα όρια της τύχης του και τα όρια της τύχης της χώρας.  

Τώρα, εάν θέλουν οι Τούρκοι να ακουμπάνε το ζεστό τους συνάλλαγμα στο Ισραήλ για να αγοράζουν φυσικό αέριο, καλώς να το κάνουν. Μακάρι να αγοράζουν και το δικό μας, εάν ποτέ βρούμε ανάλογες ποσότητες προς εξαγωγή. 

Ξαναλέω, όλοι χρειαζόμαστε χρόνο. Χρειαζόμαστε ανάσες. Ελλάδα και Ισραήλ. Το ίδιο και η Τουρκία. Αυτό είναι το πραγματικό ζητούμενο αυτή την στιγμή. Αυτό σπινθηροδοτεί τις εξελίξεις στην σκακιέρα. Το Κράτος του Ισραήλ, πρέπει να κλείσει προσωρινά κάποια μέτωπα, μέχρι να δει ποιες θα είναι οι εξελίξεις στο εσωτερικό της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν. Στη μεν Σαουδική Αραβία, συγκρούονται δύο κέντρα ισχύος και εξουσίας, του Υπουργού Άμυνας Μοχάμεντ μπιν Σάλμαν και του Υπουργού Εσωτερικών Μοχάμεντ μπιν Νάγιεφ, για την διαδοχή του Σαουδαραβικού θρόνου. Στο δε Ιράν, κάποιοι άρχισαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο τον Αχμαντινετζάντ για να διεκδικήσει την προεδρία της χώρας.

Το μέτωπο της Συρίας είναι ανοιχτό, οι Άραβες της Γάζας, της Ιουδαίας και της Σαμάρειας αρχίζουν να απομακρύνονται από τις ηγεσίες της Φατάχ και της Χαμάς και προσελκύονται όλο και περισσότερο από την ιδεολογία του ISIS. Επίσης, υπάρχουν οι αμερικανικές εκλογές στον ορίζοντα, που θα αλλάξουν άρδην τις ισορροπίες στον πλανήτη και έχουμε και την έξοδο της Βρετανίας από την Ένωση. Δύο χώρες με βαθιές ρίζες στην Μέση Ανατολή.

Τα πράγματα λοιπόν, είναι πιο πολύπλοκα και πιο σύνθετα απ’ ότι δείχνουν. Οι εντάσεις του διεθνούς συστήματος θα κάνουν την ελικοειδή πορεία τους στην αθέατη πλευρά του άξονα περιστροφής τους και θα επανέλθουν στο ορατό φάσμα μετά το καλοκαίρι. Τότε, θα αρχίσουν τα δύσκολα. Τα πολύ δύσκολα για τις κοινωνίες. Μέχρι τότε, ψυχραιμία, νηφαλιότητα και… καμιά βουτιά στη θάλασσα.    

 *Ο Δημήτρης Τζώρας είναι Πολιτικός Αναλυτής