Υστερα από μια διαδικασία που κράτησε 4 μήνες, τον Ιούνιο του 2013 το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά με την απόφαση του Ηλία Πολλάκη αποφάνθηκε πως η επίθεση στην Κωνσταντίνα ήταν εργατικό ατύχημα και της επιδίκασε αποζημίωση 250.000 ευρώ από την εταιρεία «Οικομέτ».
Στο σκεπτικό της απόφασης σημειωνόταν μεταξύ άλλων ότι η ΟΙΚΟΜΕΤ (εργολάβος εταιρεία καθαρισμού των σταθμών του ΗΣΑΠ) φέρει ευθύνη για τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε η Κ. Κούνεβα στις 22 Δεκεμβρίου του 2008. Η επίθεση αναγνωρίστηκε ως "εργατικό ατύχημα", καθώς έγινε αμέσως μετά την αποχώρηση της παθούσας από την εργασία της και ενώ η εταιρεία είχε αρνηθεί την αλλαγή βάρδιας που ζητούσε επίμονα η Κ. Κούνεβα, έχοντας επισημάνει στους προϊσταμένους της τις διαδοχικές απειλές που δεχόταν για τη ζωή της λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης.
Τώρα το Εφετείο έρχεται να ακυρώσει εντελώς την πρωτόδικη απόφαση και, κυρίως, το σκεπτικό της.
Τι σημαίνει αυτή η ανατροπή;
Ζητήσαμε ένα πρώτο σχόλιο από τις δικηγόρους της, Δάφνη Βαγιανού και Βαρβάρα Βολτέα: «Δυστυχώς ακυρώνει τη σημαντική συνεισφορά που η πρωτόδικη απόφαση ορθά προσέφερε στον εξόχως ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του εργατικού δικαίου, ως δικαίου προστασίας της αξίας του ανθρώπου και των θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων του. Η εφετειακή απόφαση, αβάσιμα κατά τη γνώμη μας, δέχεται ότι δεν αποδείχθηκε ότι η επίθεση προήλθε από δράστες εντασσομένους ή ενταλθέντες για τη διάπραξη του εγκλήματος από πρόσωπα προερχόμενα από τον ευρύτερο εργασιακό χώρο της Κούνεβα».Στο ανώτατο δικαστήριο προσφεύγει η Κούνεβα
Η Δικαιοσύνη οφείλει να δείξει στους εργαζόμενους ότι δεν είναι ανυπεράσπιστοι, τόνισε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ με δήλωση της μετά τη δημοσίευση της απόφασης, την οποία όπως ανακοίνωσε θα προσβάλει στο ανώτατο δικαστήριο:«Λέγεται συνήθως ότι δεν πρέπει να σχολιάζουμε τις αποφάσεις της δικαιοσύνης και των δικαστών. Αλλά μερικές φορές η δικαιοσύνη μοιάζει να σχολιάζει μόνη της τον εαυτό της και τις αντιφάσεις της. Η απόφαση του Εφετείου, που ανατρέπει την πολύ σημαντική απόφαση του Πρωτοδικείου για την ευθύνη της ΟΙΚΟΜΕΤ στη δολοφονική επίθεση εναντίον μου, έχει τέτοιο χαρακτήρα. Αν διαβάσει κανείς τις 64 σελίδες της απόφασης, με τις δεκάδες μαρτυρίες για τις αναφορές, τα εξώδικα, τις διώξεις, τις δυσμενείς μεταθέσεις, τις απειλές, τους προπηλακισμούς και τις βρισιές από ανθρώπους της εργοδοσίας εναντίον μου όλα τα χρόνια της συνδικαλιστικής μου δράσης, θα απορήσει πώς ένας δικαστής φτάνει στο συμπέρασμα ότι όλο αυτό το κλίμα εχθρότητας που καλλιέργησε σε βάρος μου η εταιρεία δεν έχει καμιά σχέση με την επίθεση.
Φυσικά, θα προσβάλω την απόφαση του εφετείου στο ανώτατο δικαστήριο. Δεν θα το κάνω τόσο για μένα, γιατί εγώ με πολλούς τρόπους έχω δικαιωθεί από την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μού έδειξε η κοινωνία. Το οφείλω κυρίως στους εργαζόμενους που είναι εκτεθειμένοι σε απίστευτες αυθαιρεσίες της εργοδοσίας. Γιατί αυτή η δικαστική απόφαση στέλνει ένα πολύ κακό μήνυμα. Ότι η εργοδοσία είναι πανίσχυρη, ότι μπορεί να τιμωρεί τη συνδικαλιστική δράση χωρίς καμία συνέπεια, ότι μπορεί να αφήνει τους εργαζόμενους απλήρωτους, ανασφάλιστους, φοβισμένους και εκτεθειμένους στη βία της εργασιακής ζούγκλας που επικρατεί. Νομίζω ότι η δικαιοσύνη οφείλει να δείξει στους εργαζόμενους ότι δεν είναι ανυπεράσπιστοι, ότι είναι στο πλάι τους. Και μαζί με τη δικαιοσύνη η πολιτεία, η κυβέρνηση οφείλει να αποκαταστήσει να εργασιακά δικαιώματα και να φτιάξει ισχυρούς θεσμούς και μηχανισμούς που να διασφαλίζουν την τήρηση αυτών των δικαιωμάτων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου